همیشه هر شب جمعه به سینه غم دارم            حرارتی است قدیمی که در دلم دارم

اگرچه دستِ تهـی دارم و گـدا طبعـم            دلِ شکستۀ خود را که دستِ کم دارم

میان نـامۀ من خـالی است از خـوبی            گناه و جـرم و خطا را همه رقم دارم

مرا به حُرمتِ موسی الرضاست می‌بخشید            خوشم که رعیتم و شاهِ ذوالکرم دارم

به امرِ حضرت سلطان، حسین می‌گویم            به لطف فـاطـمه ارباب محـترم دارم

حسین گفتم و جان و دلم به جوش آمد            مرا ببخش، فـقـط اشک تـازه‌دم دارم

نشد که زائـر کـرب و بلا شوم، باشد            دلم خـوش است میان دلـم حـرم دارم

برات کرب وبلایم به دست عباس است            دوبـاره مُـلـتــمـس دامـنِ عــلـمــدارم